Huzur, Bir Kitaplık Kadar Yakınınızda

Ünlü “Pooh’un Tao’su” ve onun devamı niteliğinde yazılan, en çok satanlar listesinde onuncu haftasına giren “Piglet’in Te’si” kitaplarının oldukça az tanınan yazarı Benjamin Hoff’un şu anda tek sahip olduğu; kuş yemi ve çamaşırlarla dolu, bir lastiği patlak, kiralık bir araba.

Hoff, bu arabayla sık sık Cannon sahil kasabasında bulunan, ormanlarla çevrili bir kumsalın yakınındaki ahşap zonalı eve gidiyor. Kendisi, sık sık inzivaya çekilip yazılarını yazdığı bu yere “berrak düşünceler mekânı” diyor. Bu evde bulunan az sayıda eşya arasında Sokrates adında bir doldurulmuş baykuş; elektrikli ayak masaj aleti ve yaklaşık 50 bumerangdan oluşan bir koleksiyon bulunuyor.

Bay Hoff'un kitapları ile bumerangları arasında bazı benzerlikler görmek mümkün. Yazarın başlangıçta yayın dünyasında “pooh-pooh” olarak yer bulan, basit evrensel Taoculuk öğretilerini, "Winnie The Pooh" karakterlerini kullanarak anlattığı kitapları, tıpkı bumeranglar gibi ilk basımından sonra havaya yükseldi ve şimdi kendi başlarına da yükselebiliyor.

1982'de ciltli olarak yayınlanan "Pooh’un Tao’su", her yıl bir öncekini geçerek yaklaşık bir milyon adet sattı. "Piglet’in Te’si" yayınlandıktan sonra iki buçuk ay içinde, en çok satanlar listesinde üst sıralara fırladı. Bir anlamda yazarını ve yayıncısını da şaşırtacak şekilde, Piglet bugüne kadar 200.000'den fazla adette satıldı.

Sessiz, biraz gergin, eski bir Japon ağaç budayıcısı, çömlekçi, antika restoratörü, grafik sanatçısı ve araştırmacı muhabir olan Bay Hoff, "Pooh’un Tao’su" kitabını bizzat kendisi gidip orijinal “Winnie the Pooh” kitabının yayıncıları olan Dutton Yayınevi’ne sunuyor. Kitabının tamamını Washington Park'taki Japon Bahçesinde ağaç budaması yaparken, aylık 125 dolar ödediği tek odalı bir dairede geceleri ve hafta sonlarını kullanarak yazmış.

Hoff, kitabını bastırmak için Dutton Yayınevi’ne gittiğinde ona, "çok fazla şey beklemeyin" dediklerini söylüyor. Fazla bir şey beklemiyordu zaten. Beş yıl öncesine kadar, yazar olarak kendisini geçindirebilecek kadar bile telif hakkı kazanmıyordu. (Orijinal Pooh kitaplarından alıntı yapma ve çizimleri kullanma hakkı için Bay Hoff, ciltli kitap karının yüzde 33,3'ünü ve ciltsiz kitap karının da yüzde 40'ını A.A. Milne’ye telif hakkı olarak ödüyor).

Kitapları Dutton tarafından 1992’de basıldıktan sonra kitapçılarda genellikle "mizah" veya "felsefe" bölümlerinde kendine yer bulmuş olsa da aslında kendi kendine yardım ile manevi keşfi birleştiren ve gitgide ünlenen "ilham verici kitaplar” kategorisinde. Harper Collins'ten Bill Shinker, tüm bu aptalca yalın materyalizmden sonra insanların hayatlarını yeniden değerlendirme ihtiyacı duyduğunu ve bu yüzden bu tür kitaplara yöneldiklerini söylüyor.

Hoff’un kitaplarında yer alan Piglet, Taoizm’in en önemli prensiplerinden biri olan “Te” için muhteşem bir örnek teşkil ediyor. Çince’de “Te” küçük olanın erdemini anlatmak için kullanılıyor. Piglet’in Te’si erdemli olmayı ve dünyaya yaklaşımımızı konu alıyor. Yazar, özellikle Piglet, İyor ve Tigger gibi Winnie-The-Pooh karakterlerini kullanarak yetişkinlere güçlü mesajlar veriyor.

Yazar, Taocu felsefeye yönelmesinde bu felsefenin doğa ve insan arasındaki bağlantıyı temel almasının etkili olduğunu söylüyor. Küçüklüğünde, bazı çocuklar beyzbol oyuncusu olmayı hayal ederken, Bay Hoff, keşiş olmayı hayal ediyordu.

Hoff, çocukluğunda zayıf ve genellikle de hastaydı; bir yıl boyunca okuluna gidemedi, bazen yatağından bile çıkamadı. Bu süreçte kitaplarla ve doğayla haşır neşir olmaya başladı. Ağaçlara ve karıncalara olan sevgisiyle birleşen bu izolasyon süreci, onun okuyucularını cezbeden birçok özelliğine katkıda bulundu.

Çoğu ünlü yazarın aksine, Bay Hoff, kısmen utangaçlıktan ve kısmen de kendi tabiriyle "gerçek bir terfi yaşamamaktan" duyduğu hayal kırıklığından dolayı hiçbir zaman çok tanınan biri olmadı.

Bay Hoff’u genellikle ayakkabısız, Japon tarzıyla ve çoğunlukla yazı yazarken görebilirsiniz. Her gün Portland'daki sade apartman dairesinin bir köşesinde küçük bir trambolinde egzersiz yapıyor. Başka bir köşede, bir Rönesans lavta üzerinde, sesleri birleştirebilen özel yapım on telli bir gitarı var. Sabununu tıpkı Pooh karakterine benzeyen bal ayısı şeklinde bir şişede bulunduruyor.

Sonuç olarak, Bay Hoff, kendi tabiriyle; "hayaletler ve korkular tarafından kuşatılmış, gerçek bir birey olmayı arzulayan" cesur bir hayvan olan Piglet gibi faydalı olmaktan oldukça memnun.

Kaynak: https://www.nytimes.com/1992/11/29/style/peace-is-a-bookshelf-away.html

Yazarın kitaplarına ulaşmak için: Benjamin Hoff